Deze conferentie van het Jaap Bakema Study Centre werpt een kritische blik op de wisselwerking tussen architectuur en digitale cultuur sinds de jaren zeventig. Hoe heeft de opkomende informatiemaatschappij vorm gekregen in de architectuur? Welke nieuwe typologieën zijn er ontwikkeld? En welke rol heeft de architectuur gespeeld in de discussie over kunstmatige intelligentie?

Studio Ossidiana toont op basis van een ruimtelijke installatie hoe architectuur vorm kan geven aan de ontmoeting tussen mens en andere dieren. Aan de hand van nieuw onderzoek, speciaal ontwikkelde modellen en archiefselecties uit de Rijkscollectie worden de verschillende relaties tussen de leefwerelden van mens en dier zichtbaar gemaakt en verbeeld, van papegaaistok tot ecosysteem.

Op donderdag 7 maart geeft Georg Vrachliotis (Karlsruhe Institute of Technology) de laatste lezing in het discursieve programma van Habitat: Expanding Architecture. Vrachliotis zal spreken over de invloed van systeemtheorie op architectuur en stedenbouw, met bijzondere aandacht voor de Zwitserse architect Fritz Haller, die een van de meest enigmatische visies op totale stedelijke systemen ontwikkelde.

In februari organiseert het Jaap Bakema Study Centre archiefgesprekken met en over de auteurs van het archiefmateriaal dat te zien is in Habitat: Expanding Architecture. Zondag 3 februari zijn leden van de zogenaamde Tanthofwerkgroep te gast, die in de jaren ‘70 verantwoordelijk was voor het herziene ontwerp van de Delftse uitbreidingswijk Tanthof. Frans Hooykaas, Peter Lüthi, Joost Váhl, Hiwe Groenewolt en Anneloes Groenewolt-van den Berg zullen hun herinneringen aan dit proces delen aan de hand van het materiaal in de tentoonstelling.

Samen met TU Delft organiseert het Jaap Bakema Study Centre een onderzoeks- en archiefseminar met Leonardo Zuccaro Marchi en Elisa Dainese, waarop tevens het nieuwe PhD-programma Architecture and Democracy zal worden aangekondigd.

De onderzoeksinstallatie Habitat: Expanding Architecture belicht een belangrijk moment in de geschiedenis van de architectuur en stedenbouw: het tiende CIAM-congres van 1956 in Dubrovnik. Daar stond het begrip 'habitat' centraal: een bredere opvatting van architectuur via een nieuwe ecologische benadering, die architectuur niet als een autonome discipline zag, maar als onderdeel van een groter, dynamisch geheel.

Ter gelegenheid van de opening van Habitat: Expanding Architecture geeft Erik Rietveld een lezing over de relatie tussen ecologische psychologie, de filosofie van ‘affordances’, en architectuur.